اگر یه روزی بفهمید که برای چیزی متولد شدید ولی بدلیل مشکلاتی که اطرافیانتون داشتن شما ضرر کردید و بهش نخواهید رسید واکنشتون چیه؟
اگر بفهمید زمانی که کسانی برای شما تصمیم(دوران کودکی)میگرفتند ، اون زمان فقط به فکر خودشون بودن الان بهشون چی میگفتید؟
اگر میفهمیدید که لیاقتتون واری این شرایطی هست که الان دارید چی ؟
اگر این موضوع رو باهاش درمیون بذارید تا فقط ببینید واکنشش چیه آیا پشیمون شده از انتخاب هایی که برای شما گرفته یا نه و اونوقت با کمال خونسردی بگه"کارم صحیح بوده و خوب کاری کردم اگر میتونی تلافی کنی بکن ببینم" و الان هم خودبینی رو کنار نذاشته باشه چی؟ چیکار میکنید؟
قبل از این مبحث من دفتر گذشته ام رو برای خواننده های گرامی باز کردم اما الان قصد دارم سرلوحه حال و آینده ام رو به تحریر دربیارم ولی هر نوشته ای نیاز به خوانده شدن داره مثل هر فیلمی که نیاز به دیدن و هر غذایی که نیاز به تناول شدن و مثل هر آبی که نیاز به جاری شدن؛ در غیر اینصورت همه این ها محکوم به پیروی از قانون دوم ترمودینامیک میشن یعنی نابودی؛ زندگی من هم در این جویبار خشکیده در حال نابودی نابودی هست چون نوری برای دیدن راه به جلو و راهی برای پیمودن برای رسیدن به کمال مشاهده نمیکنم.
